Odnosząc się do fragmentu artykułu z dnia 4 stycznia 2024 r. zatytułowanego „Mieszkańcy kontra lotnisko. „Oddychamy po prostu glikolem” w części „Sprawa w prokuraturze „aby umorzyć””, Małopolski Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska wskazuje, że zawiadomienie do Prokuratury o możliwości popełnienia przestępstwa z dnia 29 grudnia 2023 r. znak WI.7024.1.260.2023 MKo/JGo, dotyczyło zanieczyszczenia wody w takiej ilości i takiej postaci, że może to zagrozić życiu lub zdrowiu człowieka lub spowodować istotne obniżenie jakości wody, jak wskazuje art. 182 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 17).
Wyjaśniając, Ustawodawca w przywołanym przepisie wskazuje, że wymogiem karalności sprawcy jest to, by ilość lub postać skażenia mogła zagrozić życiu lub zdrowiu człowieka lub spowodować istotne obniżenie jakości wody, powietrza lub powierzchni ziemi albo zniszczenie w świecie roślinnym lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach.
Niezasadnym jest więc powoływanie się autora artykułu na ten sam przepis i wskazywanie, przywołując opinię ekspertów, że tak uzasadnione zgłoszenie będzie nieskuteczne, gdyż warunkiem jego skuteczności „byłoby wystąpienie katastrofy ekologicznej w nieznanych dotąd rozmiarach”.
MWIOŚ po przeanalizowaniu wyników badań, które wskazywały na przekroczenia wartości określonych w pozwoleniu, uznał, że zanieczyszczenia wody mogły zagrozić życiu lub zdrowiu człowieka lub spowodować istotne obniżenie jakości wody i na tej podstawie podjął decyzję o skierowaniu zawiadomienia do Prokuratury właśnie z art. 182 §1.
Tutaj należy podkreślić, że organy ścigania nie są związane przepisem prawa, na który powołuje się organ i dokonują własnej kwalifikacji prawnej czynu zabronionego w oparciu o przedstawiony materiał dowodowy.
Ponadto, Małopolski Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska informuje, że w związku m.in. z informacjami Stowarzyszenia „Nasza Olszanica” dotyczącymi uciążliwości zapachowych skutkujących objawami zatrucia mieszkańców terenów sąsiadujących z Potokiem Olszanickim, MWIOŚ przekazał sprawę – w części dotyczącej negatywnego oddziaływania zanieczyszczeń potoku na zdrowie ludzi – Dyrektorowi Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Krakowie, w celu rozpatrzenia w ramach posiadanych kompetencji wynikających z ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 338 z późn. zm.).